Tıp mı Uluslararası İlişkiler mi?

Bu biraz mavi mi kare mi gibi oldu farkındayım.. Ama durum bu. Şu tercih döneminde bu iki bölüm arasında bocalamakta ve çok acı çekmekteyim -.-

Artık gözümde insanlar ikiye ayrılıyor: 'Tıp taraftarları' ve 'Tıp antileri' diye. Şu dönemde o kadar çok kişiyle bunlar hakkında konuştum ki artık kafam allak bullak. 'Tıp taraftarı' olanların bir çoğunun ise o kadar kazanmışsın tıpa git tabii düşüncesinden ötürü tıp taraftarı olduğunu da biliyorum. Bu insanların söylediği bir diğer cümle ise 'Bir üniversiteyi kazandıysan onu okumak için kapasiten var demektir'. Fakat bu cümle benim derdime deva olmuyor. Sorunum kapasite meselesi değil, bir şekilde okunur o üniversite. Sorunum hayatımı böyle yaşamak isteyip istemediğim..

Bi kere ben uykusuzluğa dayanamam, 7-8 saat ayakta dursam hemen ayaklarım şişer; kan, iris, bilimum yara ve açıklıklardan tiksinirim hatta lafından bile midem kalkar, düzenli ders çalışma alışkanlığım yok, ders çalışma alışkanlığım olmadığı gibi bir sürü gereksiz uğraşım var... Burada size tonlarca 'Angel neden tıpa uygun değil maddesi' sayabilirim. Öte yandan doktorluk gerçekten kutsal bir meslek. İnsanların en ihtiyaç duydukları anda yardımlarına koşmanın verdiği tat inanılmaz, o insanların dualarıyla öte tarafa yapılan yatırımlar da kayda değer. Maaşı zaten iyi prestiji de var. Kısaca duble kazanç. Hem bu dünyan hem öbür dünyan kurtulur Allahın izniyle.

Uluslararasına gelince.. Bana rüya gibi geliyor valla. Öğrenmen gereken dersler ağır değil ve insanın ufkunu açıcı şeyler; ayrıca yine başarılı olmak için birkaç dil öğrenmen gerek ki yapmayı en sevdiğim şeylerden biridir dil öğrenmek; mesleğin gezmeli dolaşmalı, Dünyanın birçok yerine gidebilme şansın var, durağan değil dinamik... Bunlar bana göz kırpan özellikler. AMA. Üniversiteden mezun olunca işsiz kalma olasılığın var ki artık yükseklisans-master yapmayan adamdan sayılmıyor bu tür bölümlerde. Üniversitede kendimi salmayacağımdan emin değilim, sonra not ortalamamın yüksek olacağının da garantisini veremem. Ayrıca sosyal yetenek de çok önemli, sonra o kadar yetenekli insanların arasından sıyrılmak... Yani burada sanki çok fazla karambole gidiyormuşum gibi geliyor. Geleceğimin bir güvencesi yok gibi. Hele ki tıpın yanında... Ha bir de MF çıkışlı olduğum için zaten TM sıralamamın MF kadar yüksek olmaması başka bir etken. Puanım çok çok iyi bir üniversitede uluslararası tutsa belki düşünmeden yazardım ama şu an bunu yapamıyorum.

Şu an TM sıralamam hayalimdeki üni'yi tutmuyor gözükse de onu tıptan önce yazacağım. Olur da gelirse düşünmeden giderim zaten kaderimde de varmış bu bana Rabbimden bir işaret diye düşünürüm valla zaten bunu düşünmeye dünden hevesliyim :D O tutmazsa da başka ünide uluslararası okumak istemiyorum o zaman tıpa döneceğim ve sadece önüme bakıp sevmeye çalışacağım tıpı. Bilmiyorum işte çok zor bu işler. Umarım hakkımda hayırlısı olur ve bu benim gönlüme de yatar. Sıkıntılarımı paylaşmak istedim. Yazdım, rahatladım... Bakalım bu işin sonu nereye gidecek. Bir yola girersem bir daha arkama bakmamayı düşünüyorum çünkü bu bana sadece acı verir. O yüzden şu an iyi düşünmeliyim.

Büyük ihtimal yoktur ama hani belki küçük bi ihtimal bu sıkıcı yazıyı sonuna kadar okumuş olan varsa da ona çok teşekkür ediyorum ve onu şu andan itibaren dert ortağım ilan ediyorum. Sağolasın, varolasın dert ortağım... :)

Ve anlamlı bir fotoyla sonlandırıyorum: